Thuis!
Blijf op de hoogte en volg Lisette
22 April 2015 | Nederland, Leeuwarden
Ik ben nu al weer zo'n anderhalve week thuis en ik heb nog helemaal de tijd niet gehad om mijn laatste avonturen in Zuid Afrika te delen. Vandaar voor jullie nog een laatste samenvatting van het einde van mijn reis!
Nadat ik na zo'n 8 dagen vrij ziek te zijn geweest weer redelijk opgeknapt leek te zijn, heb ik gelukkig het tentamen kunnen schrijven. Dat was ook meteen de afsluiting van het hele moduul in Zuid Afrika, waarna ik mezelf beloonde op een middagje in het zonnetje aan het zwembad. Helaas was dit mij niet gegund, verloor ik mijn bewustzijn en was ik weer voor een paar uren aan de bank verbonden. Die avond gelukkig weer opgeknapt en een laatste braai gehad in de kroeg, samen met ons afscheidsfeest.
De volgende dag onderweg naar Port Elizabeth waar we in een hostel verbleven. Die avond heerlijk uit eten geweest met de groep en die avond relatief op tijd op bed. De volgende dag vertrokken er 's ochtends al wat mensen richting het vliegveld en ben ik in mijn eentje de hort op gegaan. Eindelijk kunnen genieten van vrijheid in Zuid Afrika, had me lange tijd niet zo gelukkig gevoeld. Heerlijk in mijn eentje een Engels ontbijtje als lunch gehad, gewoon omdat het kan, en telkens weer op het strand beland.
Die avond waren alleen Maartje en ik nog over, vanaf dag 1 kamergenootjes geweest tot aan mijn laatste dag. En toen ging om 03.00 de wekker om om 04.00 te taxi te nemen naar het vliegveld waar ik om 06.10 de lucht in ging. Mooi op tijd geland en door de landing heen geslapen, dus die viel me alles mee. Aangekomen op Johannesburg een beetje het vliegveld overgelopen en 25 mannen van me afgeslagen die me hulp wilden aanbieden en me de stad wilden laten zien, terwijl ik enkel aan de wandel wilde. Vervolgens bij de infobalie hetzelfde hotel als waar ik op de heenweg beland was gecontact, en daar de dag doorgebracht. Die avond weer terug naar het vliegveld en mijn allerlaatste goedkope biefstuk gegeten, met de nodige stress of ik mijn vliegtuig niet zou missen met nog 4 uur de tijd voor daadwerkelijk vertrek.
Mooi op tijd mijn bagage afgeleverd en ingecheckt, nog eventjes bij wat winkeltjes gekeken en richting de gate gegaan. Toen ik er al een tijdje zat moesten we allemaal de "wachtkamer" uit om onze paspoorten te laten checken zodat de mannetjes onze stoelnummers konden afstrepen. Ik raakte aan de praat met een man uit de VS, welke onderweg was naar zijn huidige thuisbasis Berlijn, nadat hij ook in o.a. Dubai had gewoond, met zijn vriend uit Oslo. Die vriend was net even naar de wc, dus ik hielp met het tillen van de baggage. Vervolgens een lange tijd met beide mannen gepraat en uiteindelijk mezelf het vliegtuig ingestuurd.
Fijne nachtvlucht met prima eten (hoera!), tot ongeveer 1.5 uur voor de landing in Amsterdam. Brand! Vliegend boven Frankrijk begon de cabine toch wel erg naar gesmolten plastic te ruiken en was er op rij 18, ik bevond mij op rij 20, een klein vuurtje ontstaan met rook. Het KLM personeel hield ons hartstikke rustig en reageerde heel professioneel. Met een babybrandlusser, heel schattig, gingen ze op zoek naar de toedracht en controleerden ze onder andere de bagageboxen in de buurt. Gelukkig bleek daar geen vuur aanwezig te zijn, en ook de gezagsvoerder kon verder niets vinden. De toedracht was of oververhitting in het bewegingsmechanisme van de stoel of kortsluiting in het entertainment systeem. Conclusie: entertainmentsysteem werd uitgeschakeld en de mannen, welke de twee mannen bleken te zijn met wie ik een tijd had zitten praten, wat geruststellend was omdat ik ze al vertrouwde, werden naar andere stoelen verplaatst.
Eenmaal op Schiphol aangekomen, 30 minuten te vroeg, een pittige tijd staan wachten op mijn bagage en toen eindelijk mijn ouders, Sam en Basje weer kunnen zien! Een tijd bij de Starbucks gezeten en toen onderweg naar Leeuwarden.
In Leeuwarden aangekomen bleek mijn kamer versierd met een handgemaakte slinger met "Welkom Thuis", ballonnen en een flesje wodka van Carmen en Chenice. In die week al snel de meeste vrienden weer kunnen zien en zelf mensen waarvan ik niet eens wist dat ze weer terug waren. Eindelijk weer kunnen sporten, gevulde koeken kunnen eten, en rondfietsen.
Het is een ontzettend mooie ervaring geweest en ik heb het heel erg naar mijn zin gehad. Maar ik kan eerlijk zeggen dat ik blij ben om weer thuis te zijn, blij om weer van mijn vrijheid te kunnen genieten. Tot op de dag van vandaag fiets ik nog steeds rond met een big smile op mijn gezicht en geniet ik van de drukte die Nederland met zich meebrengt.
Nadat ik na zo'n 8 dagen vrij ziek te zijn geweest weer redelijk opgeknapt leek te zijn, heb ik gelukkig het tentamen kunnen schrijven. Dat was ook meteen de afsluiting van het hele moduul in Zuid Afrika, waarna ik mezelf beloonde op een middagje in het zonnetje aan het zwembad. Helaas was dit mij niet gegund, verloor ik mijn bewustzijn en was ik weer voor een paar uren aan de bank verbonden. Die avond gelukkig weer opgeknapt en een laatste braai gehad in de kroeg, samen met ons afscheidsfeest.
De volgende dag onderweg naar Port Elizabeth waar we in een hostel verbleven. Die avond heerlijk uit eten geweest met de groep en die avond relatief op tijd op bed. De volgende dag vertrokken er 's ochtends al wat mensen richting het vliegveld en ben ik in mijn eentje de hort op gegaan. Eindelijk kunnen genieten van vrijheid in Zuid Afrika, had me lange tijd niet zo gelukkig gevoeld. Heerlijk in mijn eentje een Engels ontbijtje als lunch gehad, gewoon omdat het kan, en telkens weer op het strand beland.
Die avond waren alleen Maartje en ik nog over, vanaf dag 1 kamergenootjes geweest tot aan mijn laatste dag. En toen ging om 03.00 de wekker om om 04.00 te taxi te nemen naar het vliegveld waar ik om 06.10 de lucht in ging. Mooi op tijd geland en door de landing heen geslapen, dus die viel me alles mee. Aangekomen op Johannesburg een beetje het vliegveld overgelopen en 25 mannen van me afgeslagen die me hulp wilden aanbieden en me de stad wilden laten zien, terwijl ik enkel aan de wandel wilde. Vervolgens bij de infobalie hetzelfde hotel als waar ik op de heenweg beland was gecontact, en daar de dag doorgebracht. Die avond weer terug naar het vliegveld en mijn allerlaatste goedkope biefstuk gegeten, met de nodige stress of ik mijn vliegtuig niet zou missen met nog 4 uur de tijd voor daadwerkelijk vertrek.
Mooi op tijd mijn bagage afgeleverd en ingecheckt, nog eventjes bij wat winkeltjes gekeken en richting de gate gegaan. Toen ik er al een tijdje zat moesten we allemaal de "wachtkamer" uit om onze paspoorten te laten checken zodat de mannetjes onze stoelnummers konden afstrepen. Ik raakte aan de praat met een man uit de VS, welke onderweg was naar zijn huidige thuisbasis Berlijn, nadat hij ook in o.a. Dubai had gewoond, met zijn vriend uit Oslo. Die vriend was net even naar de wc, dus ik hielp met het tillen van de baggage. Vervolgens een lange tijd met beide mannen gepraat en uiteindelijk mezelf het vliegtuig ingestuurd.
Fijne nachtvlucht met prima eten (hoera!), tot ongeveer 1.5 uur voor de landing in Amsterdam. Brand! Vliegend boven Frankrijk begon de cabine toch wel erg naar gesmolten plastic te ruiken en was er op rij 18, ik bevond mij op rij 20, een klein vuurtje ontstaan met rook. Het KLM personeel hield ons hartstikke rustig en reageerde heel professioneel. Met een babybrandlusser, heel schattig, gingen ze op zoek naar de toedracht en controleerden ze onder andere de bagageboxen in de buurt. Gelukkig bleek daar geen vuur aanwezig te zijn, en ook de gezagsvoerder kon verder niets vinden. De toedracht was of oververhitting in het bewegingsmechanisme van de stoel of kortsluiting in het entertainment systeem. Conclusie: entertainmentsysteem werd uitgeschakeld en de mannen, welke de twee mannen bleken te zijn met wie ik een tijd had zitten praten, wat geruststellend was omdat ik ze al vertrouwde, werden naar andere stoelen verplaatst.
Eenmaal op Schiphol aangekomen, 30 minuten te vroeg, een pittige tijd staan wachten op mijn bagage en toen eindelijk mijn ouders, Sam en Basje weer kunnen zien! Een tijd bij de Starbucks gezeten en toen onderweg naar Leeuwarden.
In Leeuwarden aangekomen bleek mijn kamer versierd met een handgemaakte slinger met "Welkom Thuis", ballonnen en een flesje wodka van Carmen en Chenice. In die week al snel de meeste vrienden weer kunnen zien en zelf mensen waarvan ik niet eens wist dat ze weer terug waren. Eindelijk weer kunnen sporten, gevulde koeken kunnen eten, en rondfietsen.
Het is een ontzettend mooie ervaring geweest en ik heb het heel erg naar mijn zin gehad. Maar ik kan eerlijk zeggen dat ik blij ben om weer thuis te zijn, blij om weer van mijn vrijheid te kunnen genieten. Tot op de dag van vandaag fiets ik nog steeds rond met een big smile op mijn gezicht en geniet ik van de drukte die Nederland met zich meebrengt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
